Jak subtelnie epatować chamstwem - poradnik

  Bywają cyrkumstancyje niechciane, gdzie nas usilnie na jakie proszą przyjęcie, gdzie dla przyczyn jakichbądź najochotniej byśmy się tegoż zaszczytu wymówili, a że to niepolitycznie i nie uchodzi, tedy rok w rok chodzim w gości do ludzi niechcianych, zębów ścisnąwszy i wmawiając wszystkim (siebie nie wyłączając), że bawimy się wybornie...
  Ano i tym, co wiedzą o czem mówię, tegoż dedykuję poradnika, gdzie by się jeno doń zastosować, starczy wieczoru przecierpieć jednego, by mieć tej niezbitej in futuram pewności, że nas już nie zaproszą więcej i kwestyja rozwiąże się samą.
  By tegoż dokazać, dwóch nam trza zasad dzierżyć się najpryncypalniejszych... Primo, jak w tytule, rzecz główna, by się tej cieniuśkiej granicy chamstwo subtelne od ordynaryjnego oddzielającej trzymać pilnie. Nie sztuka to bowiem pójść, gospodarzowi obić gęby, panią domu zmolestować, a komu z gości  paluchy od tłuszczu ociekające o krawat wytrzeć... Przecie nie o to nam idzie, by imię nasze ze zgrozą wymawiano od Odry po Bug, a może i dalej! Nam trza zgoła chirurgicznej precyzji, by się śród tych person kilku już pojawiać nie musieć, a nie by sława nasza nas nie poprzedzała jako dyplomatów sowieckich, jednemu z których Słonimski ongi na pytanie dyskretne gdzie też ów by mógł pęcherzowi ulżyć, odparł z rozbrajającym uśmiechem: "Pan? Wszędzie..."
   Zasada wtóra to konsekwencyja żelazna... Subtelność nasza bowiem (która niektórym się może zdaje i z chamstwem nie do pogodzenia) sprawi, że część i działań naszych zgoła przejść może i niezauważoną, osobliwie jeśli gospodarstwo i goście sami dowcipu grubego... By zatem już nadto długo się nad tem nie rozwodzić, do meritum przejdziem, a że najłacniej rzecz przedłożyć exempla stosowne wystawiając, to też i przykładami siać gęsto będziem...
   Pomnieć upraszam, że wrażenie uczynione najpierwsze, najdłużej in memoriam się ostaje, tedy entrée nasze dopracować należy w najostatniejszych szczegółach. Ważna rzecz okazyja, dla której nas proszą... Najpewniej to jakie imieniny, luboż co koło tego, tedy spodziewają się po nas prezentu... Ha! I tuśmy ich czekali!:)) Najlepszego effectu zyszczem pięknie opakowując ów kryształ, książkę luboż bibelot jaki inszy, cośmy go przed rokiem od gospodarzy właśnie sami dostali... Jeśli to niemożebnem, bośmy dostali jakiej flaszy i dawno ją sami osuszyli, szukamy czegoś możliwie najmniej praktycznego i do niczego niezdatnego, koniecznie przy tem rozmiarów możliwie największych, by się tego żadną nie udało miarą gdzie po pawlaczach pochować... Nieocenione tu zwykle są wszelkie rzeźby afrykańskie, maski polinezyjskie, et caetera, et caetera... Aliści własnego mieć przy tem rozumu i wymiarkowania własnego, bo jeśli to za okazyją domu nowego postawienia przyjęcie, w którem pół scian jeszczeć gołych i gospodarstwo przemyśliwa właśnie, cóż tam zawiesić, to prezent nasz nieoczekiwanie okazać się może wielce pożądanem i serdecznie przyjętem, a przecie nie o to nam idzie...
   Przepomniałżem jeszcze rzec o zasadzie trzeciej, jeśliśmy proszeni pospołu z naszą lepszą połową... Współdziałanie! Ot, co! Nieraz już bywało, że chorągwie dwie jeno, byle doborowe i pospołu działające wielekroć przeważającego gromiły przeciwnika... Tak tedy, gdy my panu domu depczem po lakierkach i nagniotkach w przejściu wąskiem, Pani_Naszego_Serca nie całuje, jako to u niewiast zwyczajnie, powietrza koło uszu gospodyni, jeno pieczołowicie i ze starannością niezwyczajną niszczy onej tak pięknie dopracowany makijaż... Są też i kwestie, które wielekroć lepiej w niewieścich wybrzmią ustach, weźmyż na to takie "Prześliczna sukienka, kochana! Ale Ci znacznie lepiej w niebieskim..." albo taka nibyż mimochodem rzucona uwaga, że czerń wyszczupla, gdy pani domu akurat w pastelach... Jeśli przeciwnie, to nie od rzeczy zapytać, czy może nie w porę to przyjęcie, bo pewnie jaka żałoba w domu...
  Panu domu miażdżymy dłoń niczem w imadle pokrzykując przy tem komplimenta, że oto nareście mężczyzna prawdziwy, co wie jak się po męsku dłoń ściska, a nie jaką zdechłą rybę podaje... Będą z nas chcieli brać okrycia zwierzchnie, by ich gdzie odwiesić. Żadną miarą tej grzeczności nie przyjmujem, najlepiej pod pozorem konfuzyi niejakiej, że powiesić nie ma za co, bo się właśnie urwało. Wieszając zaś sami, czynimy to najmniej po trzykroć i najlepiej tak, by paltocików kilku jeszcze przy tem zrucić... Koniecznie pocertolić się trzeba, że obuwia zdjąć chcemy, choć wszyscy wkoło ani o tem pomyśleli. Najlepiej pod pozorem, że nasze obuwie paskudne ślady z czarnej gumy zostawia... Tu z punktu dwie pieczenie na jednem pieczem ogniu, bo osiągamy konfuzyję powszechną i niejeden się jeszcze frasować będzie, że może on też powinien...po wtóre zaś niechybnie jakibądź kto gdzie na wyszykowanych podłogach ślad zostawi, na nasze to pójdzie konto. Nie przesadzać z tem jednak, byśmy przypadkiem nie przywiedli gospodarza k'temu, że iście się zgodzi i nam w rzeczy samej boso paradować wypadnie...
   Zwykle nas też z punktu dopytują, cóż pić będziem. Czegokolwiek by nie łaknęła dusza nasza, arbaty prosimy, zaczym gdy przyniosą, przyglądamy się jej chwilę krytycznie i mówimy: "A nie... to ja jednak kawę poproszę!".  Mina przy tem rzecz arcyważna, bo tu o subtelności prawim... To nie ma być kot na chwilę przed zwróceniem myszy, co nadto długo na słońcu leżała, a ów ją pożarł w porywie jakiem... Bynajmniej... Odraza lekko jeno zaznaczona do wywaru podanego ma uzmysłowić podającemu (-ącej), że nasze definicje herbaty są rozbieżne jak boki kąta prostego co najmniej... Kawę przyjmujemy z rezygnacją i godnością jakiego markiza na gilotynę wiedzionego, upijamy łyk, nieudolnie staramy się ukryć grymas i odstawiamy filiżankę na pierwszy lepszy mebel, by o niej natychmiast zapomnieć na resztę wieczoru... Trudno, chamstwo subtelne wymaga wyrzeczeń...
   Jemy niedużo, starając się jednak zaangażować w to dzieło osób możliwie najwięcej... A to o sól poprosimy, a to o pieprz... Siadać przy tem rozważnie, bo jak prosić będziem o co, co pod nosem stoi, durnia z siebie jeno uczynim... Prosić też nie lada kiedy, jeno w dwóch cyrkumstancyjach najwięcej... Ano, jako nam gospodyni jakiej potrawy nakłada nowej, to probujem z ostrożna i naówczas z punktu prosim o to, czy tamto, jawnie pokazując, że to dopiero przysmaczone przełknąć da się... Przy tem chwalimy, a i owszem, jak najwięcej... Effecta tegoż najlepsze, gdy sałatka na milę zdradza, że kupna, a nie domowa... Wtedy chwalimy najwięcej...
   Okoliczność o sól proszenia wtóra, to taka, gdy jaki towarzystwo bawiący dykteryjkę wyborną opowiada i już, już ma przejść do puenty, to na toż wtedy chwila najlepsza. Z facecyj cudzych nie śmiejemy się pod pozorem żadnym, co niektórym polecam ćwiczyć doma przódzi, bo znam, że to czasem nadludzkiego wymaga wysiłku. Sami dykteryjkami sadzimy gęsto, pieczołowicie ich sobie uszykowawszy przódzi... Bywają talenty samorodne, jako jegomość Strasburger, co każdej zniszczą opowieści, że jednak tu improwizacyje nadto azardowne, tedy ćwiczym przódzi na kolegach, gdzie której i jak spsować najlepiej... W najostateczniejszej desperacyi sięgamy po dowcipy z brodą za kolana, co to ich już i dziadkowie tu przytomnych słyszeć musieli w młodości...
  Co rzec jeno pragniem, dzwonimy sztućcem o kieliszek przódzi, przymuszając wszytkich do uciszenia się, jakobyśmy mieli co oświadczyć nader ważkiego... Przy alkoholach się wymawiamy kluczyki od automobilu ukazując i perorując z katonową surowością o zgubności trunków dla kierującego każdego. Jak jakie zadrżą w dłoniach kieliszki, znak niechybny żeśmy ugodzili celnie... Dajemy się namówić na jeden jedyny wina kieliszek... Tak, wiem... wiem... mówiłem, że tu wyrzeczeń potrzeba, ale skorom JA to znieść umiał, to i wy poradzicie!
   Upijamy łyk nieduży i tu trzeba aktorstwa próby najprzedniejszej, by wszyscy wkoło struchleli, będąc przekonanemi, że oto walczymy okrutnie, by tego nie wypluć natychmiast... Przełykamy na koniec, oddychamy ciężko i postępujemy z kieliszkiem analogicznie jak z kawą... W najostateczniejszem cierpieniu udział przyjmujemy w toastach kolejnych, wargi jeno mocząc i czem prędzej je ocierając serwetą...
   Dzieciaczki, jeśli są jakie, głaskamy koniecznie! Może nam się przecie nie udać od się gospodarzy odstrychnąć, aliści na dzieci zawsze liczyć możem... Byle nie przesadzić, bo owe przecie niczemu niewinne, a przecie nie chcemy mieć na sumieniu traumy jakiej onych pacholątek... Starczy, jako pani domu nie nadto urodziwa, rzec, że córka to wykapana mama, luboż że z ojca żywcem skóra zdjęta, jeśli ów fizjognomią swoją straszyć może nocą na cmentarzu... Jeśli owi przeciętni, luboż i nie daj Boże, urodziwi, zastanawiamy się z połowicą własną szeptem typu scenicznego: "A po kimż to małe szkaradzieństwo takie brzydkie?"
   Toaleta... Jeśli w domu jedna jedyna, nieocenionych nam daje możliwości, aliści by to siebie nie skatować czasu marnowaniem jakiego kieszonkowego Conan Doyle'a doradzam, lubo co tam kto czytać nawykniony... Jako już po szeptach pode drzwiami się upewnim, że kolejka najmniej cztero-pięcioosobowa... wychodzim, bo przecie nie o to idzie, by owi w desperacyi piaskownic szukać poczęli, czy jakich krzaków w ogrodzie... Wychodząc, pierwszego z kolejki napominamy szeptem scenicznem, by rąk potem umył arcyskrupulatnie... Dobrze to tonem uczynić takim, by wszyscy wymiarkowali, że są po temu jakie arcyszczególne przyczyny...  Jeśli to komu się nadto widzi, starczy że rzuci mimochodem, że przeprasza, że tak długo mitrężył, ale COŚ mu musiało zaszkodzić...
  Wszytko to na nic, jeśli wygódek w domu więcej, ale i na to jest rada... Po jakich kilku minutach pobytu, uchylamy drzwi jeno, by głowę wystawić i wołamy do pani domu, możebnie najgłośniej, pytając gdzież też mamy papieru szukać... Nie ma co czekać, aż pani sinieć i czerwienieć przestanie, bo się możem nie doczekać... Starczy, że oddech złapie i usta otworzy, by tam co zacząć, że był przecie... Nie dopuszczając do słowa wołamy, że już wszystko w porządku, pokulał się niecnota za muszlę i właśnieśmy go znaleźli.
   Tuszę, że po exemplach przedłożonych, Lectorowie Mili pojęli wybornie w czem rzecz i nad miarę nie przesadzą. Miarą jednak tego czyśmy sukcesu odnieśli będzie w roku następnem z życzeniami dzwonić tak najmniej tydzień przed spodziewanem zwykle zaproszeniem... Jakoż usłyszym żalu pełny głos, że ubolewają wielce, ale tegoż roku dla przyczyn jakich (wyjazd niespodziany, zdrowotne jakie turbacyje, ciotunia niespodziana z Ameryki zjeżdża... - niepotrzebne skreślić) się tego roku przyjęcie nie odbędzie, możem Imci Marcinkiewicza wzorem sobie "Yes!, yes!, yes!" pokrzyczeć... Jeśli nas jednak zaproszą, znak żeśmy na twardzieli prawdziwych i desperatów trafili, tedy na nic tu subtelności dalsze... No i zawżdy nam jeszcze ostaje wyjście awaryjne, jako to wyjazd nagły a niespodziany, zdrowotne jakie turbacyje, ciotunia nieoczekiwana z Ameryki zjeżdżająca... - niepotrzebne skreślić...:)