Ze staropolskim...

  Wszytkim zasię, coby jakiej chwili tu zajrzeć znaleźli, od Wachmistrzostwa serdeczne i szczere wszelakiej pomyślności życzenie, takoż we dworze, jako i w komorze… U żywiny, jako i u rodziny: pełno jadła, mało sadła, by zaś zdrowia jak najwięcej, boć owo osobliwego zawżdy jest poważania naonczas, gdy go zbraknie, a póki jest, mało dbamy o nie, pijąc zań jeno z czasu do czasu, a niechybnie zbyt rzadko, skoro się psować lubi ladaco…  Przy tem by i grosiwa nie zbrakło nikomu, nie mówię ja na breweryje, choć gdy kto ma, a w tem znajduje uciechę, niechajże mu i idzie na zdrowie!:) Nam zasię wszytkim Godów Zdrowych a Pogodnych, zasię Roku, Panie zechciej dać Nowego, nie gorszego, a jakobyś był przy humorze i lepszego dał, co pewnie niemożebne, przecie niechybnie tem cudem uradujesz wielu:) Jakobyś zaś miał być humoru gorszego, bywaj sam do Wachmistrzów na Wiliją, toć nie poskąpim niczego, byś jeno był ludziom wszem humorów sposobniejszych…:) A nie znajęcy chwili kolejnej, dosyć na wizyty sposobnej, póki co, żegnam się z Wami ze staropolskim Mele Kalikimaka...:)

.