Pokaż mi co czytasz...II

    Dziś to ja Was prosił będę, byście ciężar wagowy tej noty do komentarzy przenieśli i onych najpryncypalniejszemi dziś uczynili:) Bawiliśmy się w to już kiedyś, dobre dziewięć lat temu z okładem , choć w zgoła inszym składzie... Zabawa jest arcyprosta, jenom krzynę odmienił zasady, bo w oryginale nawoływano do tego, by tegoż na blogu swem upubliczniać, czego znów ja wymagać nie chcę i nie mogę, choć jeśli kto tego podejmie, wielce Onej czy Onemu będę obligowany:)

1. Weź pierwszą książkę , którą masz pod ręką

2. Otwórz na 123 stronie

3. Znajdź piąte zdanie i przytocz je w komentarzu.

  Co do mnie tom w kłopocie, bo xiąg na mem biurku najmniej ze setka, alem przyjął kryteryum zamkniętych oczu i metody "na chybił trafił", co się nie nazbyt okazało szczęśliwem, bo rzecz pochwycona pierwsza, broszureńka ledwo parostronicowa z roku 1931, pióra niejakiego Louisa Villata, podpisanego jako "profesor uniw.w Besancon", sub titulo "Rola Węgier w wojnie polsko-bolszewickiej w roku 1920, najmniejszej mi nie dała szansy, by tejże instrukcyi wypełnić. Podobnie Fabiana Birkowskiego "Kazania o naukach tajemnych" na paginie 123 to już jeno przypisy od redakcyi zawiera, tandem żem i tego poniechał, a strona 123 "Kuchni Słowian, czyli o poszukiwaniu dawnych smaków" to znów fotografia na całej rozpostarta paginie...

   Dopieroż Krzysztofa Jakubowskiego "Kawa i ciastko o każdej porze. Historia krakowskich kawiarni i cukierni" pozwoliła mi się wywiązać niemal akuratnie. "Niemal", bo samo zdanie piąte wnosi niewiele, tom onego podkreślił a sobie dozwolił przytoczyć akapitu całego...

  Rzecz pochodzi z rozdzialiku traktującego o przedwojennej Kawiarni Plastyków, działającej od 1935 roku w nowym Domu Plastyków przy ulicy Łobzowskiej:

   "Kawiarnia prowadzona na zasadzie dzierżawy przez Emila Heitnera, szybko zyskała popularność nie tylko w "branżowych" kręgach. Wkrótce przenieśli się tam z Esplanady artyści i intelektualiści, szczególnie ci uznawania za "postępowych". Nietrudno było zauważyć, że od czasów Gałki Muszkatołowej środowisko to odmłodziło się znacznie i zradykalizowało, wykazując po części już nie tyle lewicowe, co wręcz komunistyczne sympatie. Nic zatem dziwnego, że zachowawczy Kraków zaczął otwarcie mówić o "czerwonej kawiarni". Pomimo to - demokratycznie i niezależnie od zapatrywań - w loży malarskiej przesiadywali niemal wszyscy znaczący, związani wtedy z Krakowem artyści. Byli wśród nich: Jan Cybis, Jerzy Fedkowicz, Eugeniusz Geppert, Jan Hrynkowski, Hanna Rudzka-Cybisowa, Czesław Rzepiński, Ludwik Puget, Zbigniew Pronaszko i wielu, wielu innych. Swój stolik "przeniósł" tam z Esplanady również Tadeusz Peiper. "Wokół niego gromadziła się zawsze spora grupa młodych Żydówek, a on jak guru prowadził je na manowce awangardowej sztuki" - wspominał po latach Tadeusz Kwiatkowski.

                                                                         .