Słów kilka na nowy początek...

Lectorom dawniejszym, co tu w ślad za mną z dawniejszych onetowych włości moich przybyć by raczyli, specyfiki bloga tego tłomaczyć nie masz potrzeby. Znają oni przedsięwzięcia tego od lat, co poniektórzy to nawet i sześciu i znają, że iżby się ów Onet jako należy spisywał, najpewniej bym i ja tam nadal uprawiał poletka swego... Spodobało się jednak Fortunie ponaigrawać się z nas, nieszczęśnych, umęczyć do cna, zasię na koniec przymusić do migracyj niekoniecznie chcianych, jako ongi starozakonnych z Anatewki...

By się jednak może i zdarzył jaki Lector nowy, pisaniny mojej dawniejszej nie znajęcy, onemu godzi się rzec słów kilka, by znał czego się tu spodziewać może... Już zapewne pojął, że mowa tu cokolwiek archaizowana, za sprawą afektu Wachmistrzowego dla epok i mowy dawniejszej, tedy jeśli kogo Paskowe memuary nie odstręczyły w lekturze, luboż xiędza Kitowicza dzieła, to i Wachmistrzowemu naśladownictwu poradzi...:)

Będziem się tu najwięcej zajmowali zdarzeniami i personami dawnemi, z tem jednak, że okrom jakich person znanych będziem się i nad szaraczkami pochylać, nawet i szewcem w warsztacie jego dawniejszym nie gardząc. Spomnim batalij sławnych, ale i zajrzym gospodyniom w rondle dawniejszym, takoż i dzierlatkom w sztambuchy, zasię włościanom pod strzechy... Najwięcej zasię o tem pisywać przyjdzie, o czem, wierę, niemal już przepomniano, luboż od lat nam się tego w z gruntu fałszywem wystawia świetle...